Rev. Ibrahim Yusuf (Former Muslim)
| |||||||||||||||||||
Getuienis oor weg breek van Islam
Ek was gebore in ‘n Moslem familie. Ek het gebid, gevas, Eid gevier, ek het Halal kosse geët en my pa het nooit Vrydae gebede gemis nie ens. Ek het geglo in Islam, alhoewel ek nooit geglo het dat dit die enigste pad is nie (dit het my seker nie rêrig ‘n Moslem gemaak nie; aangesien Moslems glo hulle is die uitverkorenes). Daar was te veel vrees in Islam.
Ek het altyd ‘n goeie verhouding met God gehad en het altyd sy teenwoordigheid in my lewe gevoel. My kinderdae was onstabiel en ek het altyd diep gedink oor die betekenis van die lewe. As tiener het ek die Engelse Koran begin lees maar daar was niks op geesetelikheid daarin nie, maar baie inligting oor hoe om fisies jou lewe te lei, wat om te doen en nie te doen nie.
Dit was toe dat my soektog begin het. Ek het nog steeds die rituele gedoen terwyl ek kop gebreek het oor hoekom dit toelaatbaar is dat ‘n man sewe vrouens kan hê? Hoekom dit reg is om moord te pleeg in die naam van Islam? Hoekom sommige Moslems glo dis verkeerd om te drink maar dat rook fyn is, en hoekom mense wie vas aanhoudend daaroor kla, maar dit nog steeds doen? Toe ek my pa en ander ouere mense vra het hulle net gesê ek moet nie vrae vra nie en net geloof hê (imaan). Sê op die Shahada: Ek getuig dat Allah die enigste God is en dat Mohammad sy boodskapper is en glo dit.
Ek het my ou, wie ‘n Hindoe is, op die ouderdom van 18 ontmoet. Ek het vanselfsprekend aanvaar dat hy die Islamitiese geloof sou aanneem as ons sou trou, net soos wat andere gedoen het wie in ons familie getrou het. My ouers het dit ook so aanvaar en nie ‘n saak daarvan gemaak nie.
Met die verloop van tyd het ek besef dat my ou gelukkig was as ‘n Hindoe en dat ek ongelukkig was as ‘n Moslem en tog wou ek hê hy moes die Islamitiese geloof aanneem! Hoekom? Ek het self nie eers daarin geglo nie. My familie het begin foute soek toe hulle besef dat hy nie daarin geïntereseerd is om die Islamitiese geloof aan te neem nie. Die ding is net daar was nie baie dinge waarna toe hulle kon vinger wys nie. Hy is ‘n vegatarieër, ‘n nie-roker en nie-drinker en was nog altyd vriendelik, behulpsaam en het respek getoon. Familielede het altyd gesê: ‘’Hy is so ‘n ordentlike mens. Dis ‘n jammerte hy is nie ‘n Moslem nie.’’
Teen die tyd het ek begin werk en op my eie gebly. Alhoewel my ouers geen formele houvas op my gehad het nie, het hulle altyd sagkuns geïnsinueer dat ek hel toe sou gaan as ek ‘n nie-Moslem sou trou. Aangesien ek nie meer by die huis is nie, en dat ek niemand hoef te sê waar ek is nie, het ek ander godsdienste begin ondersoek. Ek het Hari Krishna en Sufi tempels en kerke besoek. Ek het boeke oor godsdiens begin lees. In die tyd was ek gedurig in ‘n toestand van verwarring. Ek het vir die perfekte leef wyse gesoek. Ek het struktuur nodig gehad. My ou het in God geglo maar het nie rituele gevolg nie. Hy het geglo om volgens jou gewete te leef. Op daai tyd kon ek nie die konsep snap nie.
Ek het my eie reëls en dit waarin ek glo ontwikkel met die verloop van tyd en het besef jy doen die regte ding wanneer jy innerlike vrede het. Nou is dit 10 jaar vanaf die dag wat ek my ou ontmoet het. Ek bid saam met hom voor die lamp, lewe volgens my gewete en het ‘n sterk band met God. Ek vas en bid nie na Allah nie en glo ook nie in ‘n pelgrimsreis na Mekka toe nie. My ouers is geskei. Ek het my ma gesê hoe ek voel oor godsdiens en Islam en sy het haar kontak met my verbreek. My pa lewe in ontkenning en alhoewel ek hom nog nie direk gesê het nie omdat ek te bang is vir die uitkoms daarvan, weet ek dat hy weet. Huidiglik werk ek oorsee en is dit maklik vir my om myself te wees sonder enige godsdienstige tierlantyntjies. Ek weet dat wanneer ek my pa sê sal hy geen keuse hê as om homself van my te distansieer want dit is wat die gemeenskap deskundiges van hom verwag.
Binnekort sal dit onmoontlik wees om weg te steek omdat ek wil trou en kinders hê en ek will defnitief nie hê my kinders moet Moslem wees nie; en ek is so moeg van voorgee. Ek is lief vir my familie maar voel ongelukkig oor hulle vreemde persepsie van ‘n God wie aandring dat hulle niks met hulle dogter te doen hê as sy wegdraai van Islam. Ek voel nie haat of woede omdat ek eens ook ‘n Moslem was en weet dat as jy eers geïndoktrineer was met Islam, volg jy haar reëls blindelings, tensy jy bereid is om vreesloos te wees en jou gedagtes oop te maak vir nuwe moontlikhede.
Selfs nou kry ek die gevoel dat ek eendag gestraf gaan word omdat ek Islam verlaat het, maar dan vee ek net daai gedagte weg omdat ek weet dit is ‘n produk van my opbrengs en nie die persoon wie ek vandag is nie. Ek is dankbaar vir die webtuiste wie my laat besef het dat daar andere is wie hulle ware identiteit onderdruk; ongelukkig bly die meerderheid van hulle in Moslem lande wat hulle situasie moeiliker maak.
Ek is dankbaar vir die Here wie my ‘n vrydenker gemaak het en vir my ou se leiding wie my gebring het tot die nuwe vryheid. Ek haat nie Moslems nie( ek het heelwat goeie Moslem vriende). Ek haat niemand nie. Ek is net ongelukkig omdat daar mense soos ek is wie soveel uitdagings moet verduur net sodat hulle hul self kan wees.
Add Your Testimony | Other Apostates | Core Article | Qur'an, Hadith & Scholars | Resources | Helpful Hints
| |||||||||||||||||||||||||||
Getuienis oor weg breek van Islam
Gedurende my kinderjare het ek Madrasa en gewone skool gelyktydig bygewoon in Acrra, Ghana. In daai tyd het ek soveel vra gehad wanneer ek my Islamitiese onderwysers se houding teenoor my gewone skool onderwysers se houding vergelyk het.
In die Madrassa was daar soveel onvergewensgesindheid, woede, wraak, vyandigheid en dwang. Die onderwysers by die gewone skool het liefde, vriendelikheid en medelye gedemonstreer. Ek het ontdek dat Moslems dieselfde houding het waar okal ek ook gereis het en ek reis heelwat in die Wes-afrika omgewing.
In 1980 emigreer ek na Amsterdam en toe na Amerika in 1982. Daar het ek dieselfde neigings onder Moslems opgelet en ook opgelet hoe liefdevol en sagkuns Christene is teenoor mekaar in die weste. In 1996 het ek dakloos opgeindig in Amerika nadat ek dwelms begin gebruik het.
Ek was haweloos in ‘n skuiling in Houston, Texas. Ek het na preke geluister oor die krag van Jesus om te red en te vergewe, die ewige lewe, dit is wat ek wou gehad het en maak toe ‘n besluit om my lewe vir hom te gee. Ek het Jesus aanvaar, die woord bestudeer, na ‘n Bybel skool toe gegaan en is nou ‘n Geordende predikant in Suid-afrika en doen nou ministrïele werk.
Die rede hoekom ek in Suid-Afrika is is dat my familie my begin vervolg het, en ek moes toe van my huis af vlug. Ek kan werklik sê dat Jesus my verlos het van die donkerte en vandag het ek vrede en hoop en my ergste tyd met Jesus is beter as my beste tyd sonder hom.
Add Your Testimony | Other Apostates | Core Article | Qur'an, Hadith & Scholars | Resources | Helpful Hints
| |||||||||||||||||||||
Getuienis oor weg breek van Islam
Wel, my storie is ‘n lang een. Ek was gebore aan Moslem ouers. Ek het groot geword in ‘n uitgebreide familie met baie ooms en tannies wie my baie liefde getoon het. My ouers het egter nie so goed gedoen nie. My pa het aangesluit by Tabligh Jamaat en het radikaal verander in ‘n godsdienstige fanatikus. Hy het my ma beveel om fotos en publikasies met fotos daarin te verbrand. Saans het hy Talim na Isha Salaah wat my jonger ooms en tannies benoud gemaak het. My pa was baie kere nie by die huis nie omdat hy ander dorpe gaan besoek het en het basies so behep geraak met sy ‘’heilige roeping’’ dat ek en my ma verwaarloos was. My ma sou my pa gelos het was dit nie vir my vriendelike tannies nie. Miskien sou sy net aan gebly het, soos wat sy gedoen het, gegewe die feit dat egskeiding so ‘n taboe onderwerp is, en dat sy nie terug sou gaan na haar pa se huis toe nie. My ooms en tannies het in elk geval groot geword en uit getrek, saam met my ouma en oupa, en my ma is uitgelewer om alleen onder die wrede man te ly. Van die begin af kon ek sien dat vrouens sub-mens was en dat hulle net daar was om huislike pligte uit te voer, en dat dit OK was vir mans was om te werk, huis toe kom om te eet, kwaad te wees vir my ma vir geen goeie rede en dan weg te gaan na mede- tablighs om die volgende reis na ‘n dorp te beplan.
Ek het die Madrassah bygewoon tot op die 11de jaar, en toe besluit het dat Islamitiese studies nutteloos is in die regte wêreld. Ek het goed gedoen in Madrassah en het goeie resultate gekry en my pa was teleurgesteld toe ek dit laat vaar het; ek was gretig op wetenskap en biologie en nie op godsdienstige ‘‘hocus pocus‘‘ nie. Na skool het ek universiteit toe gegaan wat ‘n keerpunt was in my lewe. Verskillende kulture, rasse en mense van alle hoeke van die samelewing, Rastas, ‘‘Wiccans‘‘, Ateïste, al die soort mense wie jy nie daagliks ontmoet nie. Ek het tyd spandeer met die mense en geleer van hulle leefwyse; verskillende filosofieë en leerstellings. Ek was ‘n lid van MSA (Muslim Students Association) en ons moes ‘n nuwe Imam kies gedurende daardie jaar. Suid-Afrika is nou vry van Apartheid maar gedurende daardie jaar het Moslems van Indiese afkoms ons inheemse broers op die kantlyn geplaas deur weg te breek en ‘n groep te stig genoem ‘’The sons and daughters of Bilal’’. Ek was en is nog steeds gewalg omdat mense afkomstig van Hyderabadis en ander Suid Indiese gemeenskappe op neer gekyk word. Die Gujarati Jamaat Molems pronk dat die Islam wat hulle uitleef is suiwerder as die Saoedi's sin en enige ander vorm van Islam in die wêreld. Ongelukkig het Suid-Afrika ‘n tuiste vir hulle geword. Ons het nou Darul Ulooms wie Aalims produseer soos niks en die Aalims onderig by Madrassah’s wie Moslem kinders ‘n uiterste vorm van Islam leer.
Nietemin, dit was op universiteit wat ek die dubbele standaarde waar geneem het. Maar geen meer skokkend as die van my pa nie. Hier is ‘n man wie my ma oor die jare baie pyn veroorsaak het, hy raak betrokke met n vrou, slaap met haar in ons huis, en dit onder my ma se neus. Ek was verwoes toe ek daarvan hoor. Toe hy uit gevang is ontken hy alles. Dit van ‘n man wie my ‘n oorvol gegee het om nie ‘n meisie te kry nie omdat dit teen Islam is. Die vrou was my ma se broer se vrou, ek meen hoe kon hy aan haar gedink het!! Fok ek het dit toe verloor. Ek het besluit om so skandalig moontlik te wees en my pa so terug betaal. Soos wat ek gewerk het het ek toenemend met die verkeerde mense (almal Moslem nogal) betrokke geraak en ons het op allerhande togte uit gegaan. Ons het na nag klubs toe gegaan, gedrink en dwelms gebruik, Wit meisies op getel en mee geslaap en baklei met ander groepe. Dit het my basies gewys hoe skynheilig Moslems kan wees en ek het van die bestes onder hulle gesien. Die manier hoe hulle die meisies behandel het, staan in ‘n lyn en wag hulle beurt nadat hulle hulle dronk gemaak het. Ek kon nie glo wat ek sien nie, alhoewel ek kon verstaan aangesien my pa so is, kan dit wees dat die jong Moslem skobbejakke ook so is.
Uiteindelik het ek geloof verloor in my vriende want hulle het uitgedraai as regte varke wie op my parasiteer, my goed steel en met my suster lol. In sover as wat hulle varke verag, kan ek sê dat enige vark beter is as enige van hulle. Ek het toe ‘n Hindoe meisie gekry wat my ouers en familie af gesit het. Hulle het geweet ons slaap saam, maar ek het haar diep lief gehad en hulle was bang ons sou wegloop. Ek was gedreig met ekskommunikasie en het my liefde vir haar prys gegee uit respek vir my ma en ander familielede. Terugkykend moes ek weg geloop het met haar omdat ek nou getroud is met wie hulle dink is die ideale maat vir my. Nietemin, my jeugdigheid het ‘n rol gespeel in my onsekerheid en ek kon nie my meisie kry om Islam aan te neem nie en ons het ons eie paaie geloop.
In die tussentyd het my dwelm probleem begin hand uit ruk. Ek het dit basies gedoen om my pa en Allah kwaad te maak en my moedswilligheid was my uiteindelike wraak. My gat sal ek graag met ‘n Koran will afvee en op die mure van ‘n Moskee piss as ek die geleentheid kry. So ver as wat Moslems sê hulle is lief vir Allah, haat ek hom. Ten ergste, woorde van vertroosting van my pa was om vir Allah vir vergifnis te vra omdat ek hom kwaad gemaak het en dit is hoekom hy my straf. Ek glo dit nie nou nie en solank as wat ek ‘n Moslem was het ek dwelms gebruik en dan probeer regmaak met Allah. Ek het my verslawing verbreek en dit is nie te danke aan hom nie. Ek het gaan soek vir antwoorde, gekyk na meditasie en leeswerk gedoen oor godsdiens. Ek het tot die slotsom gekom daar is geen werklike godsdiens is nie. Dit is alles geskep om verdeeldheid tussen mense te bring en het gelei tot oorloë en onrus in die wêreld. As alle godsdienste verban en tekste verbrand word sal die mens baie beter af wees. Ek is nou anti-godsdiens en doen wat ek will binne die perke wat ek vir myself gestel het. Ek voel nou heelwat ligter en sukkel nie met skuld gevoelens wat aan die orde van die dag was gedurende my Moslem jare nie. Ek kan nou ‘n glasie wyn geniet en nie hoef te bekommer oor watter tipe straf ek gaan kry nie. Ek voel net jammer vir die wie nog steeds verblind is deur die illusie van godsdiens. Die wie nog weier om die lig te sien en te laat vaar van belaglike rituele and valse opvattings waaraan die meeste mense op die planeet nog aan vashou.
Add Your Testimony | Other Apostates | Core Article | Qur'an, Hadith & Scholars | Resources | Helpful Hints