WikiIslam:Sandbox/Życie mahometa - chronologia: Difference between revisions

From WikiIslam, the online resource on Islam
Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
 
(12 intermediate revisions by 2 users not shown)
Line 1: Line 1:
{{Incompletetranslations|The Timeline of Muhammad|polish}}
<center>''Ta [[Timelines|chronologia]] jest listą najważniejszych wydarzeń w życiu [[Muhammad|Mahometa]]. Wszystkie daty są przybliżone.''</center>
<center>''Ta [[Timelines|chronologia]] jest listą najważniejszych wydarzeń w życiu [[Muhammad|Mahometa]]. Wszystkie daty są przybliżone.''</center>


Line 21: Line 23:
|595 AD  
|595 AD  
|Małżeństwo z Chadidżą
|Małżeństwo z Chadidżą
|Mahomet poślubia swą bogatą, dwókrotnie rozwiedzioną daleką kuzynkę, Chadżidżę, która później stanie się jego pierwszą uczennicą. W tym czasie ma ona już dwóch synów i córkę z poprzednich małżeństw i jej związek z mało znaczącym Mahometem wywołuje kontrowersje i doprowadza niemalże do rozlewu krwi.<ref>LIFE OF MAHOMET. Volume II. Chapter 2,WIlliam Muir, [Smith, Elder, & Co., London, 1861], pg. 15-17 23-24</ref> ([[Khadijah bint Khuwaylid|''read more'']])
|Mahomet poślubia swą bogatą, dwukrotnie rozwiedzioną daleką kuzynkę, Chadżidżę, która później stanie się jego pierwszą uczennicą. W tym czasie ma ona już dwóch synów i córkę z poprzednich małżeństw i jej związek z niewiele znaczącym Mahometem wywołuje kontrowersje i doprowadza niemalże do rozlewu krwi.<ref>LIFE OF MAHOMET. Volume II. Chapter 2,WIlliam Muir, [Smith, Elder, & Co., London, 1861], pg. 15-17 23-24</ref> ([[Khadijah bint Khuwaylid|''więcej na ten temat'']])
|-
|-
|610 AD  
|610 AD  
|Pierwsze "objawienie".  
|Pierwsze "objawienie".  
|Mahomet, jak twierdzi, zostaje po raz pierwszy odwiedzony przez pozaziemską istotę. Później zidentyfikuje to jako objawienie od Allacha przekazane przez anioła Dżibrila. Pierwotnie myśli jednak, że może być opętany przez demona i próbuje popełnić samobójstwo, przed czym powstrzymuje go anioł..<ref>"''...But after a few days Waraqa died and the Divine Inspiration was also paused for a while and the Prophet (Mohammad) became so sad as we have heard that he intended several times to throw himself from the tops of high mountains and every time he went up the top of a mountain in order to throw himself down, Gabriel would appear before him and say, "O Muhammad! You are indeed Allah's Apostle in truth" whereupon his heart would become quiet and he would calm down and would return home. And whenever the period of the coming of the inspiration used to become long, he would do as before, but when he used to reach the top of a mountain, Gabriel would appear before him and say to him what he had said before.''" - {{Bukhari|9|87|111}}</ref>  
|Mahomet, jak twierdzi, zostaje po raz pierwszy odwiedzony przez pozaziemską istotę. Później zidentyfikuje to jako objawienie od Allacha przekazane przez anioła Dżibrila. Pierwotnie myśli jednak, że może być opętany przez demona i próbuje popełnić samobójstwo, przed czym powstrzymuje go anioł..<ref>"''...Ale po kilku dniach Waraka umarł i Boska Inspiracja również ustała na jakiś czas i Prorok (Mahomet) pogrążył się w smutku. Słyszeliśmy, że zamierzał kilkakrotnie rzucić się ze szczytów wysokich gór i za każdym razem, gdy wchodził na szczyt góry by się rzucić, Dżibriel pojawiał się i mówił "O Mahomecie! Zaprawdę jesteś Apostołem Allaha", po czym serce Mahometa wyciszało się, on sam się uspokajał i powracał do domu. I gdy okres nadejścia inspiracji wydłużał się, robił jak poprzednio, lecz gdy tylko osiągał szczyt góry, Dżibriel pojawiał się przed nim i mówił to co poprzednim razem.''" - {{Bukhari|9|87|111}}</ref>  
|-
|-
|613 AD  
|613 AD  
|Publiczne nauczanie islamu
|Publiczne nauczanie islamu
|Mahomet rozpoczyna publicznie nauczać islamu w Mekce. Jego nauki spotykają się ze sceptycznym przyjęciem i jest on oskarżany o przywłaszczanie sobie "starożytnych opowieści".<ref>"''Such things have been promised to us and to our fathers before! they are nothing but tales of the ancients!''" - {{Quran|23|83}}</ref> Jednym z najzacieklejszych krytyków Mahometa jest jego własny wój Abu Lahab, który zostaje przeklęty w imię Koranu.<ref>"...''The power of Abu Lahab will perish, and he will perish. His wealth and gains will not exempt him. He will be plunged in flaming Fire, And his wife, the wood-carrier, Will have upon her neck a halter of palm-fibre.''..." - {{Quran|111|1-5}}</ref> Mieszkańcy Mekki proszą o cuda, ale Mahomet nie daje im żadnego. ([[Muhammads Miracles|''więcej na ten temat'']])
|Mahomet zaczyna publicznie nauczać islamu w Mekce. Jego nauki przyjmowane są sceptycznie i jest on oskarżany o przywłaszczanie sobie "baśni przodków".<ref>"''To nam było już obiecane, i poprzednio naszym ojcom, lecz to są tylko baśnie przodków.''" - {{Quran|23|83}}</ref> Jednym z najzacieklejszych krytyków Mahometa jest jego własny wój Abu Lahab, który zostaje przeklęty w imię Koranu.<ref>"...''Niech zginą obie ręce Abu Lahaba i niech on sam zginie! - Nie zdadzą mu się na nic jego majątek i to, co zyskał. Będzie się palił w ogniu płomiennym, i jego żona - nosząca drzewo; będzie ona mieć na szyi sznur z włókien palmy.''..." - {{Quran|111|1-5}}</ref> Mieszkańcy Mekki proszą o cuda, ale Mahomet nie daje im żadnego. ([[Muhammads Miracles|''więcej na ten temat'']])
|-
|-
|615 AD  
|615 AD  
|Zatargi z Kurajszytami
|Zatargi z Kurajszytami
|"Karygodne" ataki Mahometa<ref> Francis Edwards Peters, Muhammad and the Origins of Islam, SUNY Press, p.169</ref> na rodzime pogańskie wierzenia powoduje tarcia pomiędzy jego zwolennikami a plemieniem Kurajszytów. Mahomet pozwala muzułmanom opuścić Arabię i udać się do Abisynii, podczas gdy sam decyduje się zostać i kontynuować głoszenie islamu.
|"Karygodne" ataki Mahometa<ref> Francis Edwards Peters, Muhammad and the Origins of Islam, SUNY Press, p.169</ref> na rodzime pogańskie wierzenia powodują tarcia pomiędzy jego zwolennikami a plemieniem Kurajszytów. Mahomet pozwala muzułmanom opuścić Arabię i udać się do Abisynii, podczas gdy sam decyduje się zostać na miejscu i kontynuować głoszenie islamu.
|-
|-
|619 AD  
|619 AD  
|Śmierć Chadżidży
|Śmierć Chadżidży
|Wkrótce po śmierci jego bogatej i jedynej żony, Chadżidży, umiera wój, Abu Talib. Wkrótce potem Mahomet prosi Abu Bakra o rękę jego sześcioletniej córki.
|Wkrótce po śmierci jego bogatej i jedynej żony, Chadżidży, umiera też jego wój, Abu Talib. Wkrótce potem Mahomet prosi Abu Bakra o rękę jego sześcioletniej córki.
|-
|-
|619 AD  
|619 AD  
Line 45: Line 47:
|620 AD  
|620 AD  
|Rumak Burak i nocna podróż
|Rumak Burak i nocna podróż
|Według słów Mahometa został on zawieziony na grzbiecie mitycznego latającego rumaka, Buraka<ref>"...''Then a white animal which was smaller than a mule and bigger than a donkey was brought to me." (On this Al-Jarud asked, "Was it the Buraq, O Abu Hamza?" I (i.e. Anas) replied in the affirmative). The Prophet said, "The animal's step (was so wide that it) reached the farthest point within the reach of the animal's sight. I was carried on it, and Gabriel set out with me till we reached the nearest heaven.''..." - {{Bukhari|5|58|227}}</ref> najpierw do Jerozolimy, a potem do raju, gdzie spotkał innych proroków. W szóstym niebie spotyka on Mojżesza, który płacze, ponieważ w niebie więcej będzie Muzułmanów niż Żydów.<ref>"...''When I left him (i.e. Moses) he wept. Someone asked him, 'What makes you weep?' Moses said, 'I weep because after me there has been sent (as Prophet) a young man whose followers will enter Paradise in greater numbers than my followers.'''..." - {{Bukhari|5|58|227}}</ref> ([[Buraq|''więcej na ten temat'']])
|Według słów Mahometa zostaje on zawieziony na grzbiecie mitycznego latającego rumaka, Buraka<ref>"...''Wówczas przyprowadzono mi białe zwierzę, mniejsze od muła lecz większe od osła." (Wtedy Al-Jarud zapytał "Czy był to Burak, o Abu Hamzo?" Odpowiedziałem (tzn. Anas) wówczas twierdząco). Prorok rzekł "krok zwierzęcia (był tak szeroki, że) sięgnął najdalszego miejsca w zasięgu jego wzroku. Zostałem na nim poniesiony i Dżibriel był ze mną póki nie osiągnęliśmy najbliższego nieba. ''..." - {{Bukhari|5|58|227}}</ref> najpierw do Jerozolimy, a potem do raju, gdzie spotyka innych proroków. W szóstym niebie widzi Mojżesza, który płacze, ponieważ w niebie więcej będzie Muzułmanów niż Żydów.<ref>"...''Gdy go opuściłem (Mojżesza), płakał. Ktoś go zapytał "Dlaczego płaczesz?" Mojżesz odpowiedział "Płaczę, ponieważ po mnie został wysłany (jako Prorok) młody człowiek, którego uczniowie wejdą do Raju w większej ilości niż moi.'''..." - {{Bukhari|5|58|227}}</ref> ([[Buraq|''więcej na ten temat'']])
|-
|-
|622 AD  
|622 AD  
Line 53: Line 55:
|622 AD  
|622 AD  
|Konsumpcja małżeństwa z A'iszą.
|Konsumpcja małżeństwa z A'iszą.
|Mahomet konsumuje swpke małżeństwo z A'iszą, swą dziewięcioletnią żoną. Pierwotnie, gdy Mahomet poprosił o rękę A'iszy, jej ojciec, Abu Bakr zaprotestował.<ref>"''....The Prophet asked Abu Bakr for 'Aisha's hand in marriage. Abu Bakr said "But I am your brother."....''" - {{Bukhari|7|62|18}}</ref> ([[Aisha|''więcej na ten temat'']])
|Mahomet konsumuje małżeństwo z A'iszą, swą dziewięcioletnią żoną. Pierwotnie, gdy Mahomet poprosił o rękę A'iszy, jej ojciec, Abu Bakr zaprotestował.<ref>"''....Prorok zapytał Abu Bakra o rękę A'iszy. Abu Bakr powiedział "Ależ ja jestem Twoim bratem....''" - {{Bukhari|7|62|18}}</ref> ([[Aisha|''więcej na ten temat'']])
|-
|-
|624 AD  
|624 AD  
|Bitwa pod Nakhla
|Bitwa pod Nakhla
|Mahomet po raz siódmy nasyła swoich ludzi na pogańską karawanę. Ten napad (pierwszy udany) jest początkiem przemocy w imię islamu. Napad miał miejsce w jednym z czterech miesięcy, gdy walka jest zakazana. W jego wyniku przywódca karawany zostaje zabity, a dwóch jej członków wzięto do niewoli.
|Mahomet po raz siódmy nasyła swoich ludzi na pogańską karawanę. Ten napad (pierwszy udany) jest początkiem przemocy w imię islamu. Napad miał miejsce w jednym z czterech miesięcy, gdy walka jest zakazana. W jego wyniku przywódca karawany zostaje zabity, a dwóch jej członków wziętych do niewoli.
|-
|-
|624 AD  
|624 AD  
|Bitwa pod Badr
|Bitwa pod Badr
|W konsekwencji powtarzających się napadów na karawany, mieszkańcy Mekki wysyłają kolejną, tym razem silnie uzbrojoną karawanę. Pomimo znacznej przewagi przeciwnika, muzułmanie pokonują broniące karawany siły. Zabijają co najmniej siedemdziesiąt osób i biorą do niewoli dla okupu drugie tyle.<ref>"''....On the day (of the battle) of Badr, the Prophet and his companions had caused the 'Pagans to lose 140 men, seventy of whom were captured and seventy were killed.....''" - {{Bukhari|4|52|276}}</ref> Wśród jeńców jest Al Nadir, poeta i gawędziarz, który szydził z Mahometa. Ali ucina głowę Al Nadira na rozkaz Mahometa..<ref>Jake Neuman - [http://books.google.co.uk/books?id=emyBulRLVjMC&pg=PT226&dq=By+God,+Muhammad+cannot+tell+a+better+story+than+I,+and+his+talk+is+only#v=onepage&q=By%20God%2C%20Muhammad%20cannot%20tell%20a%20better%20story%20than%20I%2C%20and%20his%20talk%20is%20only&f=false God of Moral Perfection; A Stark Message from God for All Mankind] - (2008) Blackwell, p. 211</ref> Mahomet każe również wrzucić dwudziestu czterech jeńców do studni w Badr. <ref>"''....he [Muhammad] commanded more than twenty persons, and in another hadith these are counted as twenty-four persons, from the non-believers of the Quraish to be thrown into the well of Badr.....''" - {{Muslim|40|6870}}</ref>  
|W konsekwencji powtarzających się napadów na karawany, mieszkańcy Mekki wysyłają kolejną, tym razem silnie uzbrojoną karawanę. Pomimo znacznej przewagi przeciwnika, muzułmanie pokonują broniące karawany siły. Zabijają co najmniej siedemdziesiąt osób i biorą do niewoli dla okupu drugie tyle.<ref>"''....W dniu bitwy pod Badr poganie stracili za sprawą Proroka i jego towarzyszy 140 ludzi, z czego siedemdziesięciu zostało schwytanych, a siedemniesięciu zabitych.....''" - {{Bukhari|4|52|276}}</ref> Wśród jeńców jest Al Nadir, poeta i gawędziarz, który szydził z Mahometa. Ali ucina głowę Al Nadira na rozkaz Mahometa.<ref>Jake Neuman - [http://books.google.co.uk/books?id=emyBulRLVjMC&pg=PT226&dq=By+God,+Muhammad+cannot+tell+a+better+story+than+I,+and+his+talk+is+only#v=onepage&q=By%20God%2C%20Muhammad%20cannot%20tell%20a%20better%20story%20than%20I%2C%20and%20his%20talk%20is%20only&f=false God of Moral Perfection; A Stark Message from God for All Mankind] - (2008) Blackwell, p. 211</ref> Mahomet każe również wrzucić dwudziestu czterech jeńców do studni w Badr. <ref>"''....kazał on [Mahomet] wrzucić do studni w Badr ponad dwudziestu ludzi spośród niewiernych Kurajszytów, co w innej hadisie liczone jest to jako dwudziestu czterech ludzi.....''" - {{Muslim|40|6870}}</ref>  
|-
|-
|624 AD  
|624 AD  
|Wygnanie żydowskiego klanu Kajnuka  
|Wygnanie żydowskiego klanu Kajnuka  
|Łamiąc wcześniejsze porozumienie, muzułmanie pod wodzą Mahometa rozpoczynają oblężenie klanu Kajnuka. Mahomet początkowo chce zgładzić wszystkich mężczyzn,<ref>Tabari, vol. VII, 86.</ref> jednak po wysłuchaniu próśb Abdullaha bin Ubaja Mahomet skonfiskował ich mienie i wygnał ich z Medyny.
|Łamiąc wcześniejsze porozumienie, muzułmanie pod wodzą Mahometa rozpoczynają oblężenie klanu Kajnuka. Mahomet początkowo chce zgładzić wszystkich mężczyzn,<ref>Tabari, vol. VII, 86.</ref> jednak po wysłuchaniu próśb Abdullaha bin Ubaja Mahomet konfiskuje ich mienie i skazuje na wygnianie z Medyny.
|-
|-
|625 AD  
|625 AD  
|Bitwa pod Uhud
|Bitwa pod Uhud
|Drugie starcie pomiędzy mieszkańcami Mekki (pod wodzą Abu Sufjana) i muzułmanami. Tym razem, ponieważ muzułmanie skupili się raczej na ocaleniu łupu niż zwycięstwie,<ref>"''Allah did indeed fulfil His promise to you when ye with His permission Were about to annihilate your enemy,-until ye flinched and fell to disputing about the order, and disobeyed it after He brought you in sight (of the booty) which ye covet. Among you are some that hanker after this world and some that desire the Hereafter. Then did He divert you from your foes in order to test you but He forgave you: For Allah is full of grace to those who believe.''" - {{Quran|3|152}}</ref> zostali oni pobici przez pogańskich mieszkańców Mekki, a sam Mahomet zostaje raniony przez Chalida ibn al-Walida.
|Drugie starcie pomiędzy mieszkańcami Mekki (pod wodzą Abu Sufjana) i muzułmanami. Tym razem, ponieważ muzułmanie skupiają się raczej na ocaleniu łupu niż zwycięstwie,<ref>"''I uczynił dla was Bóg prawdziwą Swoją obietnicę, kiedy zniszczyliście ich - za Jego zezwoleniem. A kiedyście się załamali i zaczęliście się wzajemnie sprzeczać, i podnieśliście bunt - a On przecież pokazał wam to, co kochacie - wśród was ujawnili się tacy, którzy pragnęli tego świata, i wśród was byli tacy, którzy pragnęli życia ostatecznego. Potem On odwrócił was od nich, aby was doświadczyć. I On wam przebaczył, Bóg przecież jest władcą łaski dla tych, którzy wierzą!''" - {{Quran|3|152}}</ref> zostają oni pobici przez pogańskich mieszkańców Mekki, a sam Mahomet jest raniony przez Chalida ibn al-Walida.
|-
|-
|625 AD  
|625 AD  
Line 77: Line 79:
|627 AD  
|627 AD  
|Bitwa pod Medyną
|Bitwa pod Medyną
|Nie była to bitwa, lecz raczej dwutygodniowe oblężenie. Słysząc o sile nadciągającej z Mekki armii, kompan Mahometa, Pers Salman radzi mu, by wykopać fosę na północ od Medyny. Ma ona powstrzymać wrogich mieszkańców Mekki przed wkroczeniem na muzułmańskie terytorium. Nieprzygotowana na oblężenie, mekkańska armia wycofuje się po dwóch tygodniach.
|W istocie jest to dwutygodniowe oblężenie. Słysząc o sile nadciągającej z Mekki armii, kompan Mahometa, Pers Salman radzi mu, by wykopać fosę na północ od Medyny. Ma ona powstrzymać wrogich mieszkańców Mekki przed wkroczeniem na muzułmańskie terytorium. Nieprzygotowana na prowadzenie oblężenia, mekkańska armia wycofuje się po dwóch tygodniach.
|-
|-
|627 AD  
|627 AD  
|Ludobójstwo na Żydach z plemienia Banu Kurajza
|Ludobójstwo na Żydach z plemienia Banu Kurajza
|Po bitwie pod Medyną Mahomet oskarża Żydów z plemienia Banu Kurajza o zdradę. Kobiety i dzieci, które nie osiągnęły dojrzałości brane są do niewoli, by zostać wymienione na targu na konie i broń.<ref>Haykal, Muhammad Husayn (Author). Al-Faruqi, Ismail Raji (Translator). (2002). ''[http://books.google.com/books?id=fOyO-TSo5nEC&printsec=frontcover&source=gbs_navlinks_s#v=onepage&q=&f=false The Life of Muhammad]''. (p. 338). Selangor, Malaysia: Islamic Book Trust.</ref> Wszyscy dojrzali mężczyźni są skróceni o głowę na rozkaz Mahometa.<ref>Tafsir Ibn Kathir - [http://www.tafsir.com/default.asp?sid=33&tid=41539 The Campaign against Banu Qurayzah]</ref> ([[Banu Qurayza|''read more'']])
|Po bitwie pod Medyną Mahomet oskarża Żydów z plemienia Banu Kurajza o zdradę. Kobiety i dzieci, które nie osiągnęły dojrzałości brane są do niewoli, by zostać wymienione na targu na konie i broń.<ref>Haykal, Muhammad Husayn (Author). Al-Faruqi, Ismail Raji (Translator). (2002). ''[http://books.google.com/books?id=fOyO-TSo5nEC&printsec=frontcover&source=gbs_navlinks_s#v=onepage&q=&f=false The Life of Muhammad]''. (p. 338). Selangor, Malaysia: Islamic Book Trust.</ref> Wszyscy dojrzali mężczyźni są skróceni o głowę na rozkaz Mahometa.<ref>Tafsir Ibn Kathir - [http://www.tafsir.com/default.asp?sid=33&tid=41539 The Campaign against Banu Qurayzah]</ref> ([[Banu Qurayza|''więcej na ten temat'']])
|-
|-
|628 AD  
|628 AD  
Line 89: Line 91:
|628 AD  
|628 AD  
|Podbój Chajbaru
|Podbój Chajbaru
|Muzułmanie pod wodzą Mahometa otaczają oazę Chajbar. Bojownicy z oazy zostają zabici, a kobiety i dzieci zostają uznani za łup. Żydowski przywódca, Kinana, jest torturowany i skrócony o głowę, a młoda wdowa po nim, Safija, wzięta osobiście przez Mahometa. ([[Safiyah|''read more'']])
|Muzułmanie pod wodzą Mahometa otaczają oazę Chajbar. Bojownicy z oazy zostają zabici, a kobiety i dzieci zostają uznani za łup. Żydowski przywódca, Kinana, jest torturowany i skrócony o głowę, a młoda wdowa po nim, Safija, wzięta osobiście przez Mahometa. ([[Safiyah|''więcej na ten temat'']])
|-
|-
|628 AD  
|628 AD  
|Otrucie w Chajbarze
|Otrucie w Chajbarze
|Zaraz po podbiciu Chajbaru przez muzułmanów pewna Żydówka imieniem Zaynab bint al-Harith podaje Mahometowi i jego ludziom zatrutą jagnięcinę. W wyniku tego Mahomet choruje. Następnie przesłuchuje ją<ref>"''The apostle of Allah sent for Zaynab and said to her, "What induced you to do what you have done?" She replied, "You have done to my people what you have done. You have killed my father, my uncle and my husband, so I said to myself, "If you are a prophet, the foreleg will inform you; and others have said, "If you are a king we will get rid of you.''" - Ibn Sa'd p. 252</ref> i każe ją zgładzić.<ref>"''...The Apostle of Allah (peace be upon him) then ordered regarding her [the Jewess] and she was killed...''" - {{Abudawud|39|4496}} and {{Abudawud|39|4498}}</ref>
|Zaraz po podbiciu Chajbaru przez muzułmanów Żydówka o imieniu Zaynab bint al-Harith podaje Mahometowi i jego ludziom zatrutą jagnięcinę. W wyniku tego Mahomet choruje. Następnie przesłuchuje ją<ref>"''Apostoł Allaha kazał przyprowadzić Zaynab i zapytał ją "Co skłoniło Cię, by zrobić to, co zrobiłaś?" Odpowiedziała mu "Ty zrobiłeś mojemu ludowi to, co zribiłeś. Zabiłeś mego ojca, wuja i męża, więc powiedziałam sobie "jeśli jesteś prorokiem, Allah poinformuje Cię o tym, jeśli zaś jesteś oszustem, uwolnię Twych ludzi od Ciebie.''" - Ibn Sa'd p. 252</ref> i każe ją zgładzić.<ref>"''...Apostoł Allaha (niech spoczywa w pokoju) wydał odnośnie niej (Żydówki) rozkazy i została zabita....''" - {{Abudawud|39|4496}} and {{Abudawud|39|4498}}</ref>
|-
|-
|630 AD  
|630 AD  
|Podbój Mekki
|Podbój Mekki
|Muzułmanie zdobywają Mekkę. Mahomet jedzie na wielbłądzie do Kaaby, następnie zaczyna recytować wersy z Koranu, podczas gdy jego ludzie usuwają i niszczą wszystko, co mogą uznać za bałwochwalcze. Jest to pierwsze z niemuzułmańskich miejsc siłą zmienionych na meczet. ([[Worship Places Converted or Destroyed by Muslims|''read more'']])
|Muzułmanie zdobywają Mekkę. Mahomet jedzie na wielbłądzie do Kaaby, następnie zaczyna recytować wersy z Koranu, podczas gdy jego ludzie usuwają i niszczą wszystko, co mogą uznać za bałwochwalstwo. Jest to pierwsze z niemuzułmańskich miejsc siłą zmienionych na meczet. ([[Worship Places Converted or Destroyed by Muslims|''więcej na ten temat'']])
|-
|-
|630 AD  
|630 AD  
Line 113: Line 115:
|632 AD  
|632 AD  
|Pożegnalna pielgrzymka
|Pożegnalna pielgrzymka
|Po ukończeniu pielgrzymki, Mahomet wygłasza swe słynne kazanie, które prowadzi do rozpoczęcia walki z chrześcijaństwem i zoroastrianizmem. ([[Farewell Sermon|''read more'']])
|Po ukończeniu pielgrzymki, Mahomet wygłasza swe słynne kazanie, które prowadzi do rozpoczęcia walki z chrześcijaństwem i zoroastrianizmem. ([[Farewell Sermon|''więcej na ten temat'']])
|-
|-
|632 AD  
|632 AD  
|Śmierć Mahometa
|Śmierć Mahometa
|Ostatnie dni Mahomet spędza z A'iszą w jej domu, skąd nadal wydaje rozkazy i przeklina chrześcijan i Żydów.<ref>"''....Then he [Muhammad] ordered them to do three things. He said, "Turn the pagans out of the 'Arabian Peninsula; respect and give gifts to the foreign delegations as you have seen me dealing with them." (Said bin Jubair, the sub-narrator said that Ibn Abbas kept quiet as rewards the third order, or he said, "I forgot it.")''" - {{Bukhari|5|59|716}}</ref><ref>"''Narrated 'Aisha and Ibn 'Abbas: On his death-bed Allah's Apostle put a sheet over his-face and when he felt hot, he would remove it from his face. When in that state (of putting and removing the sheet) he said, "May Allah's Curse be on the Jews and the Christians for they build places of worship at the graves of their prophets." (By that) he intended to warn (the Muslim) from what they (i.e. Jews and Christians) had done.''" - {{Bukhari|4|56|660}}</ref> Osuwając się na jej pierś<ref>"...'''Aisha added: He died on the day of my usual turn at my house. Allah took him unto Him while his head was between my chest and my neck and his saliva was mixed with my saliva''..." - {{Bukhari|7|62|144}}</ref> umiera ósmego lipca. Ali (zięć i kuzyn Mahometa) ogłasza, że po śmierci Mahometa jego penis znajdował się we wzwodzie.<ref>"''....Abulfeda mentions the exclamation of Ali, who washed his body after his death, "O prophet, thy penis is erect unto the sky!" (in Vit. Mohammed. p. 140).....''" - Edward Gibbon, [{{Reference archive|1=http://web.archive.org/web/20070417133412/http://oll.libertyfund.org/Home3/HTML.php?recordID=0214.09|2=2012-12-10}} "The Decline and Fall of the Roman Empire"], Vol. 9  Footnote 175</ref> ([[Muhammad's Death|''read more'']])
|Ostatnie dni Mahomet spędza z A'iszą w jej domu, skąd nadal wydaje rozkazy i przeklina chrześcijan i Żydów.<ref>"''....Wówczas Mahomet rozkazał im, by zrobili trzy rzeczy. Powiedział "Wygońcie pogan z Półwyspu Arabskiego; odnoście się z szacunkiem do zagranicznych delegacji i obdarowujcie ich, jak widzieliście że ja sam czynię w stosunku do nich" (Said bin Jubair, subnarrator powiedział, że Ibn Abbas zachował milczenie odnośnie trzeciego nakazu lub powiedział "Zapomniałem.")''" - {{Bukhari|5|59|716}}</ref><ref>"''Opowiadała A'isza i Ibn 'Abbas: Na łożu śmierci Apostoł Allaha nakrył swą twarz prześcieradłem, a gdy było mu gorąco, zdejmował je z twarzy. Będąc w tym stanie (nakładania i zdejmowania prześcieradła) powiedział "Niech klątwa Allaha ciąży na żydach i chrześcijanach, jako że budują oni miejsca kultu na grobach swoich proroków." (W ten sposób) chciał przestrzec (muzułmanów) przed robieniem tego co zrobili żydzi i chrześcijanie.''" - {{Bukhari|4|56|660}}</ref> Osuwając się na jej pierś<ref>"...'''A'isza dodała: Umarł w dzień mojej zwyczajowej kolei w moim domu. Allah wziął go do siebie, gdy jego (Mahometa) głowa znajdowała się między moją piersią a szyją i jego ślina zmieszana była z moją.''..." - {{Bukhari|7|62|144}}</ref> umiera ósmego lipca. Ali (zięć i kuzyn Mahometa) ogłasza, że po śmierci Mahometa jego penis znajdował się we wzwodzie.<ref>"''....Abulfeda wspomina okrzyk Alego, który mył jego [Mahometa] ciało po śmierci "O proroku, Twój penis jest w erekcji aż do nieba!" (in Vit. Mohammed. p. 140).....''" - Edward Gibbon, [{{Reference archive|1=http://web.archive.org/web/20070417133412/http://oll.libertyfund.org/Home3/HTML.php?recordID=0214.09|2=2012-12-10}} "The Decline and Fall of the Roman Empire"], Vol. 9  Footnote 175</ref> ([[Muhammad's Death|''więcej na ten temat'']])
|}
|}


Line 125: Line 127:
{{Hub4|Muhammad|Mahomet}}
{{Hub4|Muhammad|Mahomet}}


{{Translation-links-english|[[La Linea Temporale di Maometto|Italian]]}}
{{Translation-links-polish|[[La Linea Temporale di Maometto|Włoski]], [[The_Timeline_of_Muhammad|Angielski]]}}


==Linki zewnętrzne==
==Linki zewnętrzne==

Latest revision as of 15:09, 27 January 2016

Under-construction.jpg
This Język polski (Polish)‎ translation for The Timeline of Muhammad is currently incomplete
In its present state this page is not intended for public viewing. Please help us in completing this translation.
      
Page History - Article's Talk page
Last edit was made on 1/27/2016
Login / Create Account
Ta chronologia jest listą najważniejszych wydarzeń w życiu Mahometa. Wszystkie daty są przybliżone.


Data Wydarzenie Opis
570 AD Narodziny Mahometa Muhammad ibn ‘Abdullah rodzi się w "roku Słonia". Jego ojciec, ‘Abdu’llah ibn ‘Abdu’l-Muttalib, zmarł przed jego narodzinami, a jego marka Amina bint Wahb szybko oddaje go pod opiekę mamki o imieniu Halima.
575 AD Powrót do matki Przekonana, że młody Mahomet jest opętany przez demona, Halima oddaje go matce.[1]
577 AD Śmierć marki Po jej śmierci, Mahometa bierze pod opiekę jego dziadek, Abd al-Muttalib. Z kolei po jego śmierci, Mahometem opiekuje się jego stryj, Abu Talib.
595 AD Małżeństwo z Chadidżą Mahomet poślubia swą bogatą, dwukrotnie rozwiedzioną daleką kuzynkę, Chadżidżę, która później stanie się jego pierwszą uczennicą. W tym czasie ma ona już dwóch synów i córkę z poprzednich małżeństw i jej związek z niewiele znaczącym Mahometem wywołuje kontrowersje i doprowadza niemalże do rozlewu krwi.[2] (więcej na ten temat)
610 AD Pierwsze "objawienie". Mahomet, jak twierdzi, zostaje po raz pierwszy odwiedzony przez pozaziemską istotę. Później zidentyfikuje to jako objawienie od Allacha przekazane przez anioła Dżibrila. Pierwotnie myśli jednak, że może być opętany przez demona i próbuje popełnić samobójstwo, przed czym powstrzymuje go anioł..[3]
613 AD Publiczne nauczanie islamu Mahomet zaczyna publicznie nauczać islamu w Mekce. Jego nauki przyjmowane są sceptycznie i jest on oskarżany o przywłaszczanie sobie "baśni przodków".[4] Jednym z najzacieklejszych krytyków Mahometa jest jego własny wój Abu Lahab, który zostaje przeklęty w imię Koranu.[5] Mieszkańcy Mekki proszą o cuda, ale Mahomet nie daje im żadnego. (więcej na ten temat)
615 AD Zatargi z Kurajszytami "Karygodne" ataki Mahometa[6] na rodzime pogańskie wierzenia powodują tarcia pomiędzy jego zwolennikami a plemieniem Kurajszytów. Mahomet pozwala muzułmanom opuścić Arabię i udać się do Abisynii, podczas gdy sam decyduje się zostać na miejscu i kontynuować głoszenie islamu.
619 AD Śmierć Chadżidży Wkrótce po śmierci jego bogatej i jedynej żony, Chadżidży, umiera też jego wój, Abu Talib. Wkrótce potem Mahomet prosi Abu Bakra o rękę jego sześcioletniej córki.
619 AD Incydent z szatańskimi wersetami Mahomet uznaje w objawieniu pogańskie boginie wyznawane w Mekce: Al-Lat, Al-Uzza i Manat. Wiadomość ta bardzo cieszy mieszkańców Mekki. Później, po rzekomej wizycie anioła Dżibrila, Mahomet odwołuje to, co wcześniej powiedział i twierdzi, że są to słowa Szatana. (więcej na ten temat)
620 AD Rumak Burak i nocna podróż Według słów Mahometa zostaje on zawieziony na grzbiecie mitycznego latającego rumaka, Buraka[7] najpierw do Jerozolimy, a potem do raju, gdzie spotyka innych proroków. W szóstym niebie widzi Mojżesza, który płacze, ponieważ w niebie więcej będzie Muzułmanów niż Żydów.[8] (więcej na ten temat)
622 AD Hidżra Z powodu narastających animozji pomiędzy muzułmanami a pogańskimi mieszkańcami Mekki, Mahomet wraz ze swoimi uczniami uciekają do Medyny. Emigracja (Hidżra) jest początkiem muzułmańskiego kalendarza księżycowego oraz początkiem metamorfozy Mahometa z głosiciela nowej religii w przywódcę politycznego i wojskowego.
622 AD Konsumpcja małżeństwa z A'iszą. Mahomet konsumuje małżeństwo z A'iszą, swą dziewięcioletnią żoną. Pierwotnie, gdy Mahomet poprosił o rękę A'iszy, jej ojciec, Abu Bakr zaprotestował.[9] (więcej na ten temat)
624 AD Bitwa pod Nakhla Mahomet po raz siódmy nasyła swoich ludzi na pogańską karawanę. Ten napad (pierwszy udany) jest początkiem przemocy w imię islamu. Napad miał miejsce w jednym z czterech miesięcy, gdy walka jest zakazana. W jego wyniku przywódca karawany zostaje zabity, a dwóch jej członków wziętych do niewoli.
624 AD Bitwa pod Badr W konsekwencji powtarzających się napadów na karawany, mieszkańcy Mekki wysyłają kolejną, tym razem silnie uzbrojoną karawanę. Pomimo znacznej przewagi przeciwnika, muzułmanie pokonują broniące karawany siły. Zabijają co najmniej siedemdziesiąt osób i biorą do niewoli dla okupu drugie tyle.[10] Wśród jeńców jest Al Nadir, poeta i gawędziarz, który szydził z Mahometa. Ali ucina głowę Al Nadira na rozkaz Mahometa.[11] Mahomet każe również wrzucić dwudziestu czterech jeńców do studni w Badr. [12]
624 AD Wygnanie żydowskiego klanu Kajnuka Łamiąc wcześniejsze porozumienie, muzułmanie pod wodzą Mahometa rozpoczynają oblężenie klanu Kajnuka. Mahomet początkowo chce zgładzić wszystkich mężczyzn,[13] jednak po wysłuchaniu próśb Abdullaha bin Ubaja Mahomet konfiskuje ich mienie i skazuje na wygnianie z Medyny.
625 AD Bitwa pod Uhud Drugie starcie pomiędzy mieszkańcami Mekki (pod wodzą Abu Sufjana) i muzułmanami. Tym razem, ponieważ muzułmanie skupiają się raczej na ocaleniu łupu niż zwycięstwie,[14] zostają oni pobici przez pogańskich mieszkańców Mekki, a sam Mahomet jest raniony przez Chalida ibn al-Walida.
625 AD Oblężenie i wypędzenie żydowskiego klanu Nadir Muzułmańskie oblężenie Żydów z klanu Nadir trwa dwa tygodnie. Po tym czasie oblężeni poddają. się. Mahomet konfiskuje ich broń i skazuje ich na wygnanie z Medyny.
627 AD Bitwa pod Medyną W istocie jest to dwutygodniowe oblężenie. Słysząc o sile nadciągającej z Mekki armii, kompan Mahometa, Pers Salman radzi mu, by wykopać fosę na północ od Medyny. Ma ona powstrzymać wrogich mieszkańców Mekki przed wkroczeniem na muzułmańskie terytorium. Nieprzygotowana na prowadzenie oblężenia, mekkańska armia wycofuje się po dwóch tygodniach.
627 AD Ludobójstwo na Żydach z plemienia Banu Kurajza Po bitwie pod Medyną Mahomet oskarża Żydów z plemienia Banu Kurajza o zdradę. Kobiety i dzieci, które nie osiągnęły dojrzałości brane są do niewoli, by zostać wymienione na targu na konie i broń.[15] Wszyscy dojrzali mężczyźni są skróceni o głowę na rozkaz Mahometa.[16] (więcej na ten temat)
628 AD Porozumienie w Hudajbijja Mahomet i jego ludzie usiłują udać się na pielgrzymkę do Mekki. Ich siły spotykają się przed wejściem do miasta z poganami. Mahomet i pogańscy mieszkańcy Mekki zawierają porozumienie w Hudajbijja. Jest to dziesięcioletni rozejm.
628 AD Podbój Chajbaru Muzułmanie pod wodzą Mahometa otaczają oazę Chajbar. Bojownicy z oazy zostają zabici, a kobiety i dzieci zostają uznani za łup. Żydowski przywódca, Kinana, jest torturowany i skrócony o głowę, a młoda wdowa po nim, Safija, wzięta osobiście przez Mahometa. (więcej na ten temat)
628 AD Otrucie w Chajbarze Zaraz po podbiciu Chajbaru przez muzułmanów Żydówka o imieniu Zaynab bint al-Harith podaje Mahometowi i jego ludziom zatrutą jagnięcinę. W wyniku tego Mahomet choruje. Następnie przesłuchuje ją[17] i każe ją zgładzić.[18]
630 AD Podbój Mekki Muzułmanie zdobywają Mekkę. Mahomet jedzie na wielbłądzie do Kaaby, następnie zaczyna recytować wersy z Koranu, podczas gdy jego ludzie usuwają i niszczą wszystko, co mogą uznać za bałwochwalstwo. Jest to pierwsze z niemuzułmańskich miejsc siłą zmienionych na meczet. (więcej na ten temat)
630 AD Mahomet rządzi Arabią Muzułmanie wygrywają bitwę pod Hunajn stoczoną przeciw beduińskiemu plemieniu Hawazin i podbijają At-Ta’if. Biorą tam w niewolę 6000 kobiet i dzieci. Ich łupem pada również 24000 wielbłądów. Mahomet jest teraz władcą Arabii.
631 AD Wszyscy Arabowie podporządkowują się islamowi. Mahomet wysyła Chalida ibn al-Walida (po konwersji już muzułmanina) i innych wojowników do pozostałych arabskich i niemuzułmańskich plemion by zmusić ich do przejścia na islam.[19]
631 AD Bitwa pod Tabuk Ta wyprawa jest pierwszym poważnym aktem agresji muzułmanów przeciw chrześcijanom. Dwie trzecie światowej populacji chrześcijan zostaną podbite, nim dojdzie do znacznie opóźnionej odpowiedzi w postaci krucjat. Zanim Mahomet dociera do Tabuk, siły bizantyjskie wycofują się stamtąd. Lokalni przywódcy chrześcijańscy zostają zmuszeni do płacenia dżizji i poddania się islamskim rządom.
632 AD Pożegnalna pielgrzymka Po ukończeniu pielgrzymki, Mahomet wygłasza swe słynne kazanie, które prowadzi do rozpoczęcia walki z chrześcijaństwem i zoroastrianizmem. (więcej na ten temat)
632 AD Śmierć Mahometa Ostatnie dni Mahomet spędza z A'iszą w jej domu, skąd nadal wydaje rozkazy i przeklina chrześcijan i Żydów.[20][21] Osuwając się na jej pierś[22] umiera ósmego lipca. Ali (zięć i kuzyn Mahometa) ogłasza, że po śmierci Mahometa jego penis znajdował się we wzwodzie.[23] (więcej na ten temat)

Zobacz też

  • Timelines - A hub page that leads to other articles related to Chronologie
  • Muhammad - A hub page that leads to other articles related to Mahomet

Tłumaczenia

  • Wersje tej strony są również dostępne w następujących językach: Włoski, Angielski. Więcej języków znajdziesz na liście w lewej kolumnie.

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Guillaume, Alfred, The Life of Muhammad: A Translation of Ibn Ishaq's Sirat Rasul Allah. Oxford University Press, 1955. ISBN 0-1963-6033-1; p. 72.
  2. LIFE OF MAHOMET. Volume II. Chapter 2,WIlliam Muir, [Smith, Elder, & Co., London, 1861], pg. 15-17 23-24
  3. "...Ale po kilku dniach Waraka umarł i Boska Inspiracja również ustała na jakiś czas i Prorok (Mahomet) pogrążył się w smutku. Słyszeliśmy, że zamierzał kilkakrotnie rzucić się ze szczytów wysokich gór i za każdym razem, gdy wchodził na szczyt góry by się rzucić, Dżibriel pojawiał się i mówił "O Mahomecie! Zaprawdę jesteś Apostołem Allaha", po czym serce Mahometa wyciszało się, on sam się uspokajał i powracał do domu. I gdy okres nadejścia inspiracji wydłużał się, robił jak poprzednio, lecz gdy tylko osiągał szczyt góry, Dżibriel pojawiał się przed nim i mówił to co poprzednim razem." - Sahih Bukhari 9:87:111
  4. "To nam było już obiecane, i poprzednio naszym ojcom, lecz to są tylko baśnie przodków." - Quran 23:83
  5. "...Niech zginą obie ręce Abu Lahaba i niech on sam zginie! - Nie zdadzą mu się na nic jego majątek i to, co zyskał. Będzie się palił w ogniu płomiennym, i jego żona - nosząca drzewo; będzie ona mieć na szyi sznur z włókien palmy...." - Quran 111:1-5
  6. Francis Edwards Peters, Muhammad and the Origins of Islam, SUNY Press, p.169
  7. "...Wówczas przyprowadzono mi białe zwierzę, mniejsze od muła lecz większe od osła." (Wtedy Al-Jarud zapytał "Czy był to Burak, o Abu Hamzo?" Odpowiedziałem (tzn. Anas) wówczas twierdząco). Prorok rzekł "krok zwierzęcia (był tak szeroki, że) sięgnął najdalszego miejsca w zasięgu jego wzroku. Zostałem na nim poniesiony i Dżibriel był ze mną póki nie osiągnęliśmy najbliższego nieba. ..." - Sahih Bukhari 5:58:227
  8. "...Gdy go opuściłem (Mojżesza), płakał. Ktoś go zapytał "Dlaczego płaczesz?" Mojżesz odpowiedział "Płaczę, ponieważ po mnie został wysłany (jako Prorok) młody człowiek, którego uczniowie wejdą do Raju w większej ilości niż moi.'..." - Sahih Bukhari 5:58:227
  9. "....Prorok zapytał Abu Bakra o rękę A'iszy. Abu Bakr powiedział "Ależ ja jestem Twoim bratem...." - Sahih Bukhari 7:62:18
  10. "....W dniu bitwy pod Badr poganie stracili za sprawą Proroka i jego towarzyszy 140 ludzi, z czego siedemdziesięciu zostało schwytanych, a siedemniesięciu zabitych....." - Sahih Bukhari 4:52:276
  11. Jake Neuman - God of Moral Perfection; A Stark Message from God for All Mankind - (2008) Blackwell, p. 211
  12. "....kazał on [Mahomet] wrzucić do studni w Badr ponad dwudziestu ludzi spośród niewiernych Kurajszytów, co w innej hadisie liczone jest to jako dwudziestu czterech ludzi....." - Sahih Muslim 40:6870
  13. Tabari, vol. VII, 86.
  14. "I uczynił dla was Bóg prawdziwą Swoją obietnicę, kiedy zniszczyliście ich - za Jego zezwoleniem. A kiedyście się załamali i zaczęliście się wzajemnie sprzeczać, i podnieśliście bunt - a On przecież pokazał wam to, co kochacie - wśród was ujawnili się tacy, którzy pragnęli tego świata, i wśród was byli tacy, którzy pragnęli życia ostatecznego. Potem On odwrócił was od nich, aby was doświadczyć. I On wam przebaczył, Bóg przecież jest władcą łaski dla tych, którzy wierzą!" - Quran 3:152
  15. Haykal, Muhammad Husayn (Author). Al-Faruqi, Ismail Raji (Translator). (2002). The Life of Muhammad. (p. 338). Selangor, Malaysia: Islamic Book Trust.
  16. Tafsir Ibn Kathir - The Campaign against Banu Qurayzah
  17. "Apostoł Allaha kazał przyprowadzić Zaynab i zapytał ją "Co skłoniło Cię, by zrobić to, co zrobiłaś?" Odpowiedziała mu "Ty zrobiłeś mojemu ludowi to, co zribiłeś. Zabiłeś mego ojca, wuja i męża, więc powiedziałam sobie "jeśli jesteś prorokiem, Allah poinformuje Cię o tym, jeśli zaś jesteś oszustem, uwolnię Twych ludzi od Ciebie." - Ibn Sa'd p. 252
  18. "...Apostoł Allaha (niech spoczywa w pokoju) wydał odnośnie niej (Żydówki) rozkazy i została zabita...." - Sunan Abu Dawud 39:4496 and Sunan Abu Dawud 39:4498
  19. Ibn Ishaq, 645-646
  20. "....Wówczas Mahomet rozkazał im, by zrobili trzy rzeczy. Powiedział "Wygońcie pogan z Półwyspu Arabskiego; odnoście się z szacunkiem do zagranicznych delegacji i obdarowujcie ich, jak widzieliście że ja sam czynię w stosunku do nich" (Said bin Jubair, subnarrator powiedział, że Ibn Abbas zachował milczenie odnośnie trzeciego nakazu lub powiedział "Zapomniałem.")" - Sahih Bukhari 5:59:716
  21. "Opowiadała A'isza i Ibn 'Abbas: Na łożu śmierci Apostoł Allaha nakrył swą twarz prześcieradłem, a gdy było mu gorąco, zdejmował je z twarzy. Będąc w tym stanie (nakładania i zdejmowania prześcieradła) powiedział "Niech klątwa Allaha ciąży na żydach i chrześcijanach, jako że budują oni miejsca kultu na grobach swoich proroków." (W ten sposób) chciał przestrzec (muzułmanów) przed robieniem tego co zrobili żydzi i chrześcijanie." - Sahih Bukhari 4:56:660
  22. "...'A'isza dodała: Umarł w dzień mojej zwyczajowej kolei w moim domu. Allah wziął go do siebie, gdy jego (Mahometa) głowa znajdowała się między moją piersią a szyją i jego ślina zmieszana była z moją...." - Sahih Bukhari 7:62:144
  23. "....Abulfeda wspomina okrzyk Alego, który mył jego [Mahometa] ciało po śmierci "O proroku, Twój penis jest w erekcji aż do nieba!" (in Vit. Mohammed. p. 140)....." - Edward Gibbon, "The Decline and Fall of the Roman Empire", Vol. 9 Footnote 175